Aby spalać drewno maksymalnie efektywnie minimalizując przy tym efekt kopcenia i brudzenia się szyby należy dbać o to aby w komorze spalania była zawsze odpowiednio wysoka temperatura i odpowiednia ilość powietrza do spalania (nie za mała i nie za duża) w zależności od ilości dołożonego drewna i wielkości ognia.
Największą efektywność uzuskuje się gdy proces spalania przechodzi przez wszystkie podstawowe fazy: rozpalanie, palenie właściwe, wyżarzanie.
Rozpalanie - dopływ powietrza powinien być otwarty na maksimum
Palenie właściwe - należy wraz z przebiegiem tej fazy stopniowo przymykać dopływ powietrza
Wyżarzanie - dopływ powietrza powinien być zamknięty przez dłuższy czas w ok 90%, a przez ostatnią godzinę otwarty na maksimum w celu ostatecznego dopalenia drewna po czym całkiem zamknięty.
Bardzo ważne jest odpowiednie dozowanie powietrza do spalania.
Zbyt mała ilość powietrza do spalania nie pozwala na uzyskanie optymalnej temperatury spalania i powoduje nadmierne dymienie i wydzielanie się sadzy.
Zbyt duża ilość powietrza powoduje straty ciepła i nadmierne wyziębianie spalin przez co rośnie ich lepkość powodując tym samym brudzenie się szyby i wnętrza kominka.
Sprawowanie ciągłej kontroli nad procesem spalania bardzo korzystnie wpływa na sprawność wkładu i czystość szyby jednak przy wkładach sterowanych maualnie jest to niestety trudne do osiągnięcia w rzeczywistych warunkach.
Najczęstsze błędy popełniane podczas palenia w kominku:
- palenie drewnem o zbyt dużej wilgotności (optymalna wilgotność to nie więcej niż 17%)
- rozpalanie bez zapewnienia stopniowego wzrostu temperatury (dołożenie trochę drobnych kawałków drewna i od razu grube)
- dokładanie zbyt grubych kawałków drewna w przypadku gdy komora spalania nie jest optymalnie rozgrzana
- dokładanie zbyt małej ilości drewna lub dostarczanie zbyt dużej ilości powietrza w stosunku do załadowanego drewna (komora spalania nie osiąga wówczas optymalnej temperatury spalania)
- nie regulowanie dopływem powietrza w trakcie całego procesu spalania z uwzględnieniem trzech faz: rozpalanie, palenie właściwe, wyżarzanie (komora spalania jest wówczas zbyt wychładzana przez nadmiar powietrza które nie bierze udziału w spalaniu)
- całkowite zamykanie dopływu powietrza przed zakończeniem procesu spalania (proces spalania zachodzi wówczas z efektem kopcenia, wydziela się nadmierna ilość sadzy)
- nie otwieranie dopływu powietrza w przypadku dokładania kolejnej porcji drewna, przez co drewno nie może osiągnąć optymalnej temperatury spalania i następuje kopcenie
- dokładanie drewna w zbyt długich odstępach czasu, przez co za każdym razem następuje zbytnie wychłodzenie komory spalania i kopcenie
Kilka porad:
- dobrze jest mieć przygotowane drewno w trzech grubościach, aby w zależności od potrzeby przy podkładaniu skrócić czas po którym komora spalania osiąga optymalną temperaturę
- palić drewnem o możliwie małej zawartości substancji smolistych (drewno dębowe pomimo iż wysoko energetyczne zawiera duże ilości garbnika, który powoduje smolenie). Polecamy: grabinę, buczynę, akację, brzozę
- korzystnie na proces spalania wpływają wszelkie elementy akumulacyjne montowane na wkładzie. Mają zdolność do szybkiego odbierania mocy w trakcie jej generowania przez wkład i stopniowego uwalniania tej mocy (nie powstają tak znaczne różnice temperatur).